تصمیم گرفتم از متن های مستند جهت معرفی خودم بهره ببرم.
در دسترس ترین متن ویکیپدیا بود .
حال ، بشنوید شرح حال مرا از زبان ویکیپدیا( این دانشنامه آزاد):
آستارا شهری کوچک در ساحل غربی دریای خزر و در شمالیترین نقطه استان گیلان و آخرین نقطه مرزی ایران و جمهوری آذربایجان است. آستارا از شرق به دریای خزر، از شمال به آستارای جمهوری آذربایجان، از غرب به استان اردبیل و از جنوب به منطقه تالش نشین گرگان محدود شدهاست. رود آستارا که از کنار راه شوسه آستارا-اردبیل میگذرد، آستارای ایران را از آستارای جمهوری آذربایجان جدا میسازد. زبان عموم مردم این شهر، ترکی آذربایجانی است. البته اقلیتی نیز بهزبان تالشی سخن میگویند.
آستارا بهموجب قانون تقسیمات کشوری سال ۱۳۱۶ خورشیدی، یکی از شهرهای شهرستان اردبیل در شرق استان آذربایجان شرقی بود که از خرداد سال ۱۳۳۹ خورشیدی، به استان گیلان ملحق گردید. جمعیت آن بر اساس سرشماری سال ۱۳۵۵ خورشیدی، ۳۵٬۹۴۵ نفر بوده و طبق بر آورد سال ۱۳۶۳ خورشیدی، به ۴۳٬۸۶۴ نفر رسیده و در حال حاظر نزدیک به ۱۰۰٬۰۰۰ نفر میباشد.
این شهرستان شامل دشت و کوهستان است و هوای دشت در تابستان گرم و مرطوب و در زمستان ملایم و هوای کوهستان در تابستان معتدل و در زمستان سرد است. محصولات آن غلات، حبوبات، برنج و صیفی جات است. از اماکن تاریخی شهرستان آستارا میتوان به بقعه شیخ تاج الدین محمود خیوی در لمیر محله (مابین عنبران محله و ویرمونی)، قلعه شیندان (همان صخره بزرگ واقع در خاک جمهوری آذربایجان، بالای روستای ونه بین و مشرف به تونل اردبیل آستارا)، قبرستان قدیمی ونه بین که در بالای دهکده توریستی حیران بر سر راه فرعی نمین واقع است، قبرستان قدیمی دهکده گنج کشی از آبادیهای نزدیک حیران، بقعه پیر قطب الدین نزدیک دهکده باغچه سرا، بقعه سیدابراهیم و سیدقاسم که گفته میشود پسران امام موسی کاظم (؟)در د هکده کان رود اشاره کرد.
از محلهای دیدنی میتوان از آبشار کوته کومه که به فاصله سه و نیم ساعت پیاده روی از روستای کوته کومه در شهرک لوندیل آستارا واقع شدهاست، گردنه حیران، دریاچه استیل، روستای میاکومی، آب گرم علی داشی، آب گرم کوته کومه نام برد.
در مورد وجه تسمیه آستارا اختلاف نظر بسیاری وجود دارد و بداهتاً هر کدام از این نظریهها طرفداران خود را دارد. یکی از رایج ترین گفتهها مبین رهیافت نام شهر از زبان تالشی آستهرو هوسته روو به معنی آهستهرو است. دربارهٔ نام این شهر گفته شده که در آغاز نیز آهستهرو بوده زیرا کاروانان و مسافران زمانیکه به این منطقه مردابی ساحلی میرسیدند ناچار به حرکت آهستهتر میشدند. همان نام آستهرو یا هَستهرو تالشی به مرور تبدیل به آستارا شدهاست در عنبران محله مردم هنوز هم به این شهر اوستورو میگویند.نظریه دیگری که در این مورد وجود دارد اشاره دارد به کسب نام شهر از ماهی خاویاری آسترا که در قدیم در این منطقه بوفور صید میشد. این نظریه به دلیل وجود شهری با نام آستاراخان در جمهوری آذربایجان منطقی تر از نظریه اول مینماید.
به دلیل استفاده بیش از حد سفال به شهر بامهای سفالین معروف است.
در این دبیرستان، اساتیدی مانند نیما یوشیج در آن تدریس نمودهاند و نماد فرهنگ بالای شهر میباشد که در سال ۱۳۸۷ خورشیدی، جشن صد سالگی آن برپا خواهد شد.
با داشتن بیش از ۸/۹۸٪ باسواد نخستین شهر باسواد ایران میباشد.
میتوانید به دلیل واقع شدن دریا در شرق و کوه در غرب طلوع و غروب خورشید را در اوج زیبایی به دیدهٔ تماشا نگریست.
در اینجا نیز میتوانید اطلاعات خوبی از آستارای کشور آذربایجان یعنی برادر دوقلوی من و اینکه چطور ما دو تا را از هم جدا کردند و اینکه سالها در کنار هم بودیم و از حال یکدیگر بیخبر بخوانید.